Praca za/na drobne to bogato ilustrowany album prac Franciszka Orłowskiego. To pierwsza tak obszerna prezentacja twórczości poznańskiego artysty.
Publikacja, wydana przez Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski we współpracy z Galerią Miejską Arsenał w Poznaniu, jest próbą spojrzenia na twórczość Franciszka Orłowskiego z szerszej, międzynarodowej perspektywy. Pomysłodawczynią i redaktorką publikacji jest Magdalena Radomska z Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Przewodnim motywem zarówno publikacji, jak i praktyki artystycznej Orłowskiego, jest pojęcie pracy. Artysta bada miejsce pracy we współczesnym kapitalistycznym społeczeństwie, naznaczonym kryzysem ekonomicznym – podejmuje problematykę prekaryzacji, pracy na czarno, emigracji zarobkowej, biedy i bezdomności. Ze społeczną wrażliwością podchodzi do tematyki klasowości, zadając pytania o własne usytuowanie jako artysty.
Twórczość artysty komentują cztery teoretyczki zajmujące się sztuką współczesną. Ieva Astahovska, kuratorka sztuki z Rygi, związana z Latvian Center for Contemporary Art, analizuje miejsce prac Orłowskiego w kontekście zaangażowanej sztuki z Europy Wschodniej. Caterina Preda, politolożka z Uniwersytetu w Bukareszcie, autorka książki Art and Politics under Modern Dictatorships: A Comparison of Chile and Romania (2017), laureatka 1st European Arteast Foundation International Research Grants, uwypukla polityczność działań Orłowskiego. Amy Bryzgel, profesorka filmu i kultury wizualnej na Uniwersytecie w Aberdeen, autorka książek Performing the East: Performance Art in Russia, Latvia and Poland since 1980 (2013) oraz Performance Art in Eastern Europe since 1960 (2017), omawia ładunek performatywności i empatii zawartej w pracach Orłowskiego. Całość części teoretycznej zamyka rozdział Magdaleny Radomskiej z Instytutu Historii Sztuki UAM w Poznaniu, redaktorki publikacji, która wiąże klamrą wszystkie teksty i interpretuje twórczość artysty z punktu widzenia problematyki pracy.
Franciszek Orłowski
urodził się w Poznaniu w 1984 roku. Mieszka i pracuje w Poznaniu i Warszawie. Artysta postkonceptualny, rzeźbiarz, performer, twórca instalacji, obiektów artystycznych, filmów wideo oraz projektów partycypacyjnych. Jest absolwentem Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu; tu, na Wydziale Intermediów, zrealizował w 2010 roku dyplom pod kierunkiem profesorów Mirosława Bałki i Piotra Kurki. Obecnie jest doktorantem tej uczelni. W 2014 roku w ramach stypendium przebywał na rezydencji w Tokio.
W 2015 roku w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie Orłowski miał wystawę indywidualną Tu na dole jest jeszcze dużo miejsca (kurator: Marek Goździewski). Jego projekty były prezentowane między innymi w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (2008, Nie ma sorry), Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie (2013, Splendor tkaniny), Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie (2016, Przestrajanie. Leszek Knaflewski i audiosfera; 2013, British British Polish Polish), Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu (2015, Antropologia geometrii), TRAFO Trafostacja Sztuki w Szczecinie (2017, Przechwałki i pogróżki), Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu (2018, Życie codzienne w Polsce), Galerii Arsenał w Białymstoku (2012, Potencjalne miasto; 2011, Mir), Rodriguez Gallery w Poznaniu (2018, Cabinet of True Horizons; 2017, Nie ma jednego), Galerii Stereo w Poznaniu (2010, Rób tak), Bunkrze Sztuki w Krakowie (2015, Minimalne formy realności), BWA Wrocław (2012, Apoptoza), BWA Zielona Góra (2011, Projekty wybrane), BWA Sokół w Nowym Sączu (2016, Pany chłopy, chłopy pany), Gdańskiej Galerii Miejskiej (2018, Flow: W dzikiej kocham się Wiśle), Galerii Manhattan w Łodzi (2016, Miłość).
Brał również udział w wystawach i wydarzeniach międzynarodowych, w tym: Revolve Performance Art Days (Uppsala Konstmuseum, Uppsala, 2018), Common id-eas (Kersan Art Foundation, Yogyakarta, 2018), Interiors (Mathare Art Gallery, Nairobi, 2018), OSTRALE Biennale (Center for Contemporary Art, Drezno, 2017), AIT x Takanawa Unlimited (Tokio, 2017), Hati Hati Hat. Social Design for Social Living (National Gallery, Dżakarta, 2016), Je brule Paris (Cite internationale des Arts, Paryż, 2016), Odessa Biennale of Contemporary Art (Museum of Odessa Modern Art, Odessa, 2015), Proximity (Bangkok Art and Culture Centre, Bangkok, 2015), ART IST KUKU NU UT, PRADA PRAVDA (Tartu, 2013), Double Game – Podwójna gra (polsko-ukraiński project specjalny w ramach 1. Międzynarodowego Biennale Sztuki Wspołczesnej, Mystetskyi Arsenal, Kijow, 2012), After Socialist Statues (Contemporary Art Centre, Ryga, 2011), Zerreisproben (Lepiziger Kreis, Lipsk, 2010).
