Marysia Lewandowska od 1982 roku mieszka w Londynie. Tworzy projekty i instalacje na pograniczu sztuki i poszukiwań teoretycznych. Studiowała historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (1974-1977) oraz Uniwersytecie Warszawskim (1978-1980). Przed wyjazdem związana z Akademią Sztuk Pięknych oraz Pracownią Dziekanka w Warszawie. Wykładała m.in.  na Concordia University w Montrealu, School of Art Institute w Chicago, School of Visual Arts w Nowym Jorku, Canterbury College of Art and Design, Konstfack University College of Fine Arts w Sztokholmie, Chińskim Uniwersytecie w Hongkongu.

Od 1995 roku Marysia Lewandowska pracowała wspólnie z Neilem Cummingsem. Projekty duetu dotyczyły konfrontacji między artystami, relacji z instytucjami, rynkiem sztuki, publicznością. Poddawali krytycznej refleksji współczesne dobra kultury, ich miejsce w rzeczywistości ekonomicznej, społecznej, w dyskursie politycznym. Konkretne realizacje poprzedzały zawsze długotrwałe badania, analiza kontekstu społecznego i historycznego. Same projekty przybierały różnorodne formy – prac wideo, portali internetowych, a zwłaszcza wystaw i publikacji (książek, katalogów, antologii tekstów).

Marysia Lewandowska indywidualnie w 2009 roku wzięła udział w przedsięwzięciu Tytuł roboczy: archiwum w Muzeum Sztuki w Łodzi. W ramach wystawy przygotowała własny projekt zatytułowany Czułe muzeum, zajmując się historią Ryszarda Stanisławskiego, wieloletniego dyrektora muzeum oraz jego żony, wybitnej historyczki sztuki i krytyczki Urszuli Czartoryskiej. Punktem zainteresowania artystki stało się miejsce, w którym prywatne mieszało się z publicznym. Stanisławski i Czartoryska mieszkali w muzeum, a ich życie było nierozerwalnie związane z instytucją. Kwestia ta powracała w zaprezentowanych przez Lewandowską fotografiach, fragmentach programów radiowych czy telewizyjnych.

Jej ostatnie projekty podejmują temat własności oraz różnych form dzielenia się wiedzą. W tym nurcie zostały stworzone Women’s Audio Archive (2009) w CCS Bard College w Nowym Jorku, a także Open Hearing (2010) w Women’s Library w Londynie. Z kolei tematem wystawy How Public is the Public (2010) w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Sztokholmie było zagadnienie własności intelektualnej.  W Subject to Change (2011) Marysia Lewandowska przygląda się historii protestów studenckich. Całość przygotowana została w ramach wystawy Shadowboxing w Royal College of Art w Londynie. Artystka jest też autorką publikacji literackich. Jej ostatnia książka Undoing Property? (2013), wydana we współpracy z Laurel Ptak, była do tej pory pokazywana na targach książki w Londynie, Berlinie, Sztokholmie i Utrechcie.

Spotkanie odbywa się dzięki wsparciu The British Council.