Performans jest w moim rozumieniu rozszerzeniem naszej kreacji dragowej i, poprzez występ sceniczny, nadaniem jej kontekstu. To dla mnie najciekawsza i najtrudniejsza część robienia dobrego dragu.
Najbardziej widocznym rodzajem występu dragowego jest ten pokazywany w programach telewizyjnych – najczęściej wygląda to tak, że drag queen tańczy do muzyki, robi szalone wygibasy i naśladuje osobę, która wykonuje utwór. Jednak jest to tylko jeden z typów dragowego performansu. Osoby bywające na występach wiedzą, że na dragowych eventach można spodziewać się wszystkiego – komicznych parodii znanych osób, pokazów tańca, cyrkowych popisów lub smutnych historii o przebytych traumach – a to wszystko zamknięte w czterominutowym występie na scenie. Chciałbym pokazać widowni, jak to wygląda w praktyce.
Większość moich występów przygotowuję z rzeczy, które kupuję w markecie. Zwykle nie wiem, o co w tych występach chodzi i jakie jest ich przesłanie, ale zawsze staram się opowiedzieć historię, która ma swój początek, rozwinięcie i zakończenie. Chciałbym opowiedzieć osobom słuchającym, w jaki sposób staram się, by mój występ był ciekawy.
Chciałbym przedstawić ABC bezpiecznego występowania – gdzie jest, według mnie, granica między publicznością a osobą performująca.
Chciałbym, aby korzystając z moich wskazówek, osoby uczestniczące w spotkaniu wymyśliły swój pomysł na gag – element zwrotny numeru dragowego, który najbardziej zapada w pamięć widowni.

zapisy: ewelina.muraszkiewicz@arsenal.art.pl
wstęp wolny