Horrory kojarzą się zwykle z kinem klasy B i przez badaczy traktowane są po macoszemu. Napisana żywym językiem książka autorki „Niecnych memów. Dwunastu wykładów o kulturze internetu” pomoże odnaleźć regularność w sprzecznościach, absurdach i paradoksach, którymi rządzi się film grozy, uporządkuje zawikłaną i międzykulturową historię „kina lęków”, a wreszcie spróbuje przewidzieć jego przyszłość.

Dr Magdalena Kamińska znajduje jednak również przykłady ambitnych filmów reprezentujących kino grozy oraz analizuje wzajemne interakcje pomiędzy zjawiskami zachodzącymi w społeczeństwach wybranych krajów i ewolucją horroru jako gatunku.

Jest to pionierski projekt wydawniczy – nie powstała dotąd w Polsce publikacja monograficzna ponad stuletniego gatunku, jakim jest horror, i co ciekawsze jest to projekt w ujęciu kulturowym. Pozycja ta wypełni lukę w badaniach nad zmianami zachodzącymi w szeroko pojmowanej kulturze popularnej i kinie grozy. Atrakcyjna szata graficzna oraz żywy język pozwolą zachęcić do przeczytania książki nie tylko badaczy, ale również pasjonatów kina grozy, których jest wielu, o czym świadczyła także frekwencja na wykładach. Publikację uświetniać będą rysunki poznańskiego artysty – Pawła Fliegera, natomiast składem i oprawą graficzną zajmie się ceniona graficzka – Blanka Tomaszewska.

„Jeśli za datę narodzin kina grozy uznać premierę Studenta z Pragi Stellana Rye (1913), gatunek ten ukończył niedawno sto lat. W tym czasie zdołał okrążyć glob ziemski od Berlina przez Hollywood aż po Tokio i z powrotem. W trakcie tej podróży zuniwersalizował swój język i upowszechnił przekaz, a przenikając przez kolejne filtry kulturowe, ekonomiczne, polityczne i społeczne imponująco wzbogacił swą formalną i treściową ofertę. Ta okrągła, choć umowna rocznica stanowi dobry moment, by podsumować jego historię.

Jako kulturoznawca z wykształcenia, medioznawca ze względu na wybraną specjalizację, a prywatnie fanka horroru filmowego pragnę niniejszym przedstawić monografię skoncentrowaną na tym właśnie gatunku. Rezygnując z modelu leksykonu na rzecz linearnej narracji, postaram się zaprezentować uporządkowany chronologicznie zarys jego historii, przede wszystkim jednak spróbuję zinterpretować jego rozwój w perspektywie kulturoznawczej. Uczynię to proponując rozumienie horroru jako kolejnego – ani historycznie pierwszego, ani też z pewnością nie ostatniego – medium w łańcuchu remediacji opowieści niesamowitej.”

Magdalena Kamińska– doktor nauk o poznaniu i komunikacji, adiunkt w Zakładzie Badań nad Kulturą Filmową i Audiowizualną w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Zainteresowania naukowe: cyberkultura, kino popularne i archeologia mediów audiowizualnych. Autorka i współautorka ponad 40 artykułów naukowych oraz 4 monografii: „Rzeczywistość wirtualna jako ponowne zaczarowanie świata. Pytanie o status poznawczy koncepcji”, „Niecne memy. Dwanaście wykładów o kulturze internetu”, „Prosumpcjonizm popprzemysłów. Analiza polskich przedsiębiorstw z branży rozrywkowej” oraz „Cultural Theory and History: Innovation”.