Wystawa przedstawia prace powstałe w ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat. Wszystkie dzieła są niezwykle zróżnicowane pod względem tematycznym i obejmują malarstwo sztalugowe, rysunek, rzeźbę ceramiczną, collage oraz inne techniki wypracowane w ramach własnych poszukiwań i eksperymentów.

Jak pisze opiekun wystawy w Muzeum Śląskim Joanna Szeligowska „twórczość artystki to niezwykły zapis własnych przeżyć oraz doświadczeń, które wypływają z obserwacji otaczającego świata, ze świadomości przynależności do wspólnoty rodzinnej; wrażeń i przemyśleń związanych z częstymi podróżami oraz czasowym zamieszkiwaniem w egzotycznych krajach (Nigeria). Z tych refleksji zrodziły się myśli i spostrzeżenia, które wykraczają poza sferę subiektywną. Obejmują także egzystencjalną zadumę nad przenikaniem się tradycji z teraźniejszością, nad dualizmem siły oraz niemocy człowieka będącego częścią większej społeczności”.

Anna Szpakowska – Kujawska jest absolwentką PWSSP (obecnie Akademia Sztuk Pięknych) we Wrocławiu. Dyplom otrzymała na Wydziale Ceramiki i Szkła w pracowni prof. Marii Dawskiej oraz prof. Eugeniusza Gepperta. Jest autorką kilku dużych i znaczących realizacji we Wrocławiu: malarskiego plafonu w holu Biblioteki Miejskiej i Wojewódzkiej oraz płaskorzeźby ceramicznej na gmachu Instytutu Matematyki. Była członkiem Grupy Wrocławskiej zrzeszającej w latach sześćdziesiątych do lat dziewięćdziesiątych najwybitniejszych artystów środowiska wrocławskiego.