Wernisaż: 14 listopada (sobota) 2015, godz. 15:00
Termin: 14 listopada 2015 – 13 grudnia 2015
Miejsce: Galeria Fotografii „pf”, Centrum Kultury Zamek
Laureatką Grand Prix konkursu Poznań Photo Diploma Award, organizowanego przez Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu, w czasie trwania Biennale Fotografii, była Verena Blok, której prace oglądać będzie można w Galerii Fotografii „pf”. Międzynarodowe jury w składzie: Irina Chmyreva, Karol Hordziej, Jesus Vilamajo, Mitro Kaurinkoski, Olivier Spillebout przyznało w 2013 r. nagrodę dyplomantce Królewskiej Akademii Sztuk w Hadze, która cykl zdjęć wykonała pod opieką Corinne Noordenbos. Zdjęcia wykonane zostały na Mazurach i odnoszą się do indywidualnego odbioru dzieciństwa artystki, która zazwyczaj spędzała wakacje właśnie na polskim pojezierzu. Tam Verena Blok poznała dwunastoletnią Natalię, która wskutek nieobecności matki była jedyną kobietą w rodzinnym domu, zamieszkałym przez ojca i jej czterech braci. Zdjęcia mają na celu uchwycić tę pozornie niezwykłą, ale zawsze trudną relację rodzinną, w której na młodej nastoletniej osobie spoczywa budowa domowej atmosfery, za którą odpowiadają dojrzałe zwykle kobiety. W ramach cyklu „I Smell Like Rain” artystka eksploruje krajobrazy mazurskich jezior i lasów, czyniąc z nich przejmujące przedstawienia samotności i opuszczenia.
Verena Blok (rocznik 1990) ukończyła studia w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych (KABK) w Hadze w 2013 r. Obecnie kontynuuje studia magisterskie na kierunku Fotografia na AKV i St. Joost w Bredzie. W 2014 r. jej projekt „I Smell Like Rain” (Pachnę deszczem) był prezentowany w Stedelijk Museum w Amsterdamie podczas prezentacji zbiorowej „On the Move: Contemporary Storytelling in Photography and Graphic Design” i w trakcie Transphotographiques w Lille (Francja). Jej najnowsza praca „Where Swans Meet” jest obecnie prezentowana w Het Nutshuis w Hadze. Verena Blok jest dokumentalistką, uwielbiającą ludzi i opowiadanie historii. Fotografuje ze sporą intuicją i woli podążać śladami swoich protagonistów. Postrzega siebie jako powieściopisarkę, dla której codzienne życie jest główną inspiracją, utrzymującą zarazem poziom samokontroli nad portretowaniem rzeczywistości. Obecnie w swoich pracach bada obszary więzi, przynależności, relacji, statusu społecznego, samotności i pożądania.