Fundamentem całej twórczości Hanny Łuczak jest, jak pisze Ewa Gorządek, myślenie transgresyjne. Instalacje artystki to psychiczne przestrzenie zawieszone „pomiędzy tym co prywatne a publiczne, pomiędzy tym co kontrolowane, a tym co wolne”. Łuczak interesuje przekraczanie tych dychotomii – komunikacja – między artystą i widzem, lub szerzej, między ludźmi. Dlatego też często w kontekście jej twórczości jest przywoływana figura szamana lub maga, który jak artysta, zmienia istniejący stan rzeczy.

Wystawa Hanny Łuczak jest kolejną odsłoną szerszego projektu, w ramach którego Jarosław Kozłowski prezentuje wybitnych artystów postkonceptualnych średniego pokolenia. Wystawa będzie podsumowywać okazały dorobek Łuczak, jednocześnie prezentując jej najnowsze prace. Wystawie towarzyszy obszerny katalog z dokumentacją fotograficzną i tekstami krytycznymi
poświęconymi twórczości artystki.