Tematem wystawy jest refleksja nad odmiennością i poczuciem wyobcowania. Nie akceptując różnic kulturowych, religijnych i światopoglądowych skazujemy się na wyizolowanie , osamotnienie. Ideą pomysłodawców wystawy jest wzajemne zbliżenie do siebie różnych środowisk społecznych i grup narodowościowych…
W wystawie uczestniczy 9 artystów z Francji, Niemiec, Finlandii, Holandii i Polski, którzy zaprezentują malarstwo, rzeźbę, sztukę video i instalacje. Autorami projektu są artyści polscy mieszkający w Paryżu: Adam Adach i Przemysław Wojciechowski, kuratorem Barbara Kseń.
Uczestnicy wystawy
Adam Adach, Paryż – video, malarstwo
Judith Josso, Paryż – video
Monika Wiechowska, Amsterdam – fotografia
Monika Sosnowska, Amsterdam, Polska – instalacja
Przemysław Wojciechowski, Paryż – video, malarstwo
Jean von Roesgen, Luxemburg, Francja – video, malarstwo, performance
Roland Fuhrmann, Berlin – rzeźba
Tero i Tina, Finlandia, USA – uczestnictwo za pośrednictwem pary młodych studentów ASP z Poznania – środki wyrazu do ustalenia
Kocham cię z daleka – wprowadzenie kuratora.
Kocham cię z daleka – to dość enigmatyczne hasło na pewno nie uszło uwadze licznych mieszkańców naszego miasta. Od kilku tygodni billboardy z tak podpisanym zdjęciem intrygują nas, powodują refleksję lub zdziwienie, sugerują jakiś dalszy ciąg…
I rzeczywiście jest to działanie artystyczne, które zapowiada, nie czyniąc tego bynajmniej dosłownie, następne zdarzenia, które będą mieć miejsce w grudniu w Galerii Miejskiej Arsenał. Myślimy tu nie tylko o przygotowywanej wystawie pod tym tytułem, ale mamy nadzieję, że poruszane tematy będą pretekstem do spotkań i dyskusji z młodymi twórcami.
Autorami projektu wystawy Kocham cię z daleka są dwaj polscy artyści, od lat mieszkający w Paryżu – Adam Adach i Przemysław Wojciechowski. Przebywając za granicą, w wielokulturowym środowisku, wśród „obcych”, sami będąc „obcymi” dla innych, obserwowali zachowania ludzkie. Zastanowiła ich siła stereotypów, które rządzą stosunkami między ludźmi, fałszując je i zmieniając zastaną rzeczywistość. Stereotypowa, zachowawcza, z góry określona postawa wobec tego co inne, obce, nieznane, wydaje się łatwiejsza. Akceptacja, czy tylko poznanie różnic kulturowych, rasowych, ekonomicznych, seksualnych, znalezienie swego miejsca wśród odmiennie myślących, wymaga już pewnego wysiłku, przełamania się, gimnastyki intelektualnej. Wyjście poza stereotyp może nas wzbogacić, wrogość i niechęć stawia nas poza marginesem życia tej innej społeczności. Ignorujemy tych obcych i innych, ale sami też jesteśmy ignorowani.
Do refleksji nad tą tematyką artyści zaprosili kilku innych twórców działających za granicą, we Francji (Judith Josso i Jean von Roesgen), w Berlinie (Roland Fuhrmann), w Holandii (Monika Wiechowska, studiująca w Rijksakademie w Amsterdamie i Monika Sosnowska, która właśnie te studia ukończyła i przedstawiła już kilka swoich obiektów na wystawach w kraju). Ciekawym eksperymentem może być „zaoczny” udział pary Finów, którzy studiowali na poznańskiej ASP, a obecnie przebywają w Stanach Zjednoczonych. Idee Tero i Tiny przełożą na język sztuki studenci, którzy będą porozumiewać się z nimi za pomocą internetu.
Barbara Kseń, kurator wystawy,
Poznań, 8.11.2001
