Informacje o wystawie
Szesnasta wystawa prezentowana w Poznaniu w ramach współpracy kulturalnej z Hanowerem. Tym razem dotyczy prac absolwentów tamtejszej Wyższej Szkoły Plastycznej (F. Brants, A. Buhr, A. Buttke, A. Kiehn, A. Ludwig, R. Mork, Ch. Oppermann, T. Otto, I. Pricker, A. Vorwork). Obok tradycyjnych dyscyplin malarstwa, rzeźby i grafiki są tu prace dyplomowe powstałe na wydziałach: Wolna Sztuka, Plastyka i Przestrzeń, Film-Video, Twórczość Eksperymentalna.
Przedmowa
autor: Prof. Dr. Arno Jaudzims, Prezydent Wyższej Szkoły Zawodowej (Fachhochschule), Hanover
Bądź co bądź – do trzech razy sztuka. Tak więc trzeci rocznik klasy mistrzowskiej „Wolna Sztuka” w ramach studium uzupełniającego prezentuje szczególną różnorodność pozycji zdających się wyprzedzać tę ich gamę, którą z początkiem semestru zimowego 1994/95 sygnalizują również zmiany struktur na kierunku „Wolna Sztuka”. Przykładowo szeregu zmian dokonano w dziedzinie „Twórczość eksperymentalna” wykładanej uprzednio na kierunku „Design”, a tym samym stworzono możliwości innym dziedzinom i rozszerzono zakres propozycji;
pod względem treści nowe są profesury „Plastyka i przestrzeń” i „Artystyczny film/wideo”, które uzupełniają klasyczne dziedziny malarstwa, rzeźbiarstwa i grafiki w sposób odpowiadający dzisiejszym czasom. „Ośrodek Sztuki Herrenhausen” zdobywa przez to na atrakcyjności, która podkreślać będzie
jego konkurencyjność daleko poza granice Landu Dolna Saksonia. Wyjdzie to na korzyść także inicjatywom, które pragną spopularyzować kreatywny potencjał edukacji artystycznej w murach Wyższej Szkoły Zawodowej (Fachhochschule) Hanover w ramach projektów kulturalnych EXPO 2000.
Artystyczne osiągnięcia klasy mistrzowskiej zaprezentowane na tej wystawie zainteresowanej publiczności zachęcają do dalszych wysiłków i dokumentują, ileż szans wykorzystać można ze zdecydowanej jakościowej poprawy struktur edukacji, szczególnie w czasach restrykcji finansowych.
Recenzja: Dziewięciu z Hanoweru
„Gazeta Wielkopolska” 17.11.1994
Dziewięciu plastyków – młodych, wybranych spośród najlepszych studentów Wyższej Szkoły Plastycznej z Hanoweru, prezentuje swe prace w Galerii Miejskiej „Arsenał” na Starym Rynku w Poznaniu. I to ich w zasadzie tylko łączy, ponieważ każdy z młodych artystów hołduje innej formie wyrazu: od neoekspresjonizmu Irmard Pricker, poprzez geometryczną abstrakcję Rainera Morka i barwne drzeworyty Andreasa Ludwiga, po „performance w odlewie” Andreasa Kiehna. Okazuje się, że pomimo odległości, młodzi artyści niemieccy i polscy mają wiele wspólnych spojrzeń i fascynacji: oglądając wystawione w „Arsenale” prace co rusz nasuwają się skojarzenia z prezentacjami studentów poznańskiej PWSSP.
Wystawa jest jakby uhonorowaniem 15-letniej współpracy Poznania i Hanoweru w dziedzinie sztuki. Stąd wiele zasłużonych, miłych słów, jakie wypowiedzieli goście z Niemiec podczas wernisażu.
A jeden jest młody plastyk z Bydgoszczy, Leszek Goldyszewicz, wystawiający swe obrazy w Galerii Polony przy św. Marcinie. Zaprezentował tam kompozycje z pogranicza figuracji i abstrakcji. Spoza mozaiki barw wyłania się na nich zarysy kształtów łatwe do skojarzenia z postaciami czy pejzażem. Niekiedy uderza lekka ironia pogłębiona jeszcze odautorskim zatytułowaniem szeregu prac – „Towarek pierwsza klasa”, „Stoimy sobie gęsiego”, „Młodość psa Huchelberry”. A przy tym obrazy Goldyszewicza to pokaz nowego warsztatu, nowych możliwości. (bez)
Recenzja
Monika BAKKE, „Gazeta Wielkopolska”, 17.11.1994
Dziewięciu artystów z Hanoweru, najlepszych tegorocznych absolwentów tamtejszej Wyższej Szkoły Plastycznej, pokazuje od wtorku swoje prace w górnej sali Galerii BWA na Starym Rynku.
Artyści wypowiadają się w najróżnorodniejszych gatunkach: malarstwie, fotografii, rysunku, grafice, formach przestrzennych.
Prace Andreasa Kichną to jakby „perfomance w odlewie”. Artysta odciska w piasku formierskim swoja twarz i ręce, a ślady zalewa cynkiem. Zatrzymuje czas, tworzy jakby maski pośmiertne.
Barwne drzeworyty Andreasa Ludwiga przypominają karty lub tablice do gry. Najczęstsze motywy tych prac to przedmioty z otoczenia artysty, pokazane z niezwykłej perspektywy, i linie tablic szkolnych – wąskie, szerokie i pięciolinie.
Bardzo interesujące obiekty obrazopodobne prezentuje Christiane Oppennann – artystka realizująca fumy wideo, perfomance i instalacje. W BWA jej prace to jakby zwielokrotnione obrazy, nałożone na siebie cienkie tkaniny wytwarzające swoiste napięcia -złapane w przestrzeni pętle.
Tradycyjne medium, jakim jest malarstwo, wykorzystuje Tom Otto. Interesuje go połączenie spontanicznego z wystudiowanym. Precyzję trybu maszyny wpisuje we frywolne pole artystycznej fantazji eksplodującej barwą.
Malarstwo Kerstin Yorewerk jest zauroczone fenomenem lustra tworzącego efekt symetrii. Motywy czerpie artystka z własnej codzienności – kreując jednak zaskakujące zestawienia.
