Obecność kobiet z niepełnosprawnościami w przestrzeni publicznej najczęściej jest pomijana i wymazywana, ze względu na powszechnie panujące patriarchalne stereotypy dotyczące kobiecości.
Brak jest bezpiecznych i dostępnych miejsc, w których nie ocenia się tego, kim są, jak wyglądają, jak się poruszają albo co mówią. Zamiast przebywać w przestrzeniach, gdzie szanuje się ich autonomię i granice, „zamieszkują” miejsca, w których mają być posłuszne, bierne i zależne. To wszystko sprawia, że kobietom z niepełnosprawnościami jest bardzo trudno odzyskać przestrzeń, która należy się wszystkim ludziom bez względu na stopień sprawności czy płeć. Chciałoby się krzyknąć: „Weź, się przesuń!”, ale przecież kobiecie nie wypada, a kobiecie z niepełnosprawnością to już w ogóle. Czas to zmienić!
O laboratorium:
„Weź, się przesuń! Performatywne przekształcanie (nie)dostępnych przestrzeni” to inkluzywne laboratorium pracy z ciałem. Celem naszej pracy będzie zakwestionowanie i przekształcanie przeważnie niedostępnych przestrzeni, zajmowanych przez normatywną część społeczeństwa.
Podczas trzydniowych warsztatów, opartych na pracy z ciałem, wspólnie opracujemy metody zajmowania przestrzeni publicznej i poszukamy sposobów na zakwestionowanie normy.
Nie będziemy wyręczać państwa i instytucji w budowaniu dostępnego i bezpiecznego otoczenia, bo to ich obowiązek. Spróbujemy natomiast zdefiniować je po swojemu. Skupimy się na otoczeniu, w którym przebywamy. Z uważnością na indywidualne potrzeby i w atmosferze wzajemnej troski, (bez)ruchem i głosem, zdecydujemy, jak przekształcić niedostępną przestrzeń. Będziemy ją poszerzać, zmieniać, a jeśli trzeba będzie – burzyć.
W ramach laboratorium spróbujemy znaleźć odpowiedzi na pytania:
– Jak mogę zająć przestrzeń, która jest dla mnie niedostępna, w której jestem niechciana albo w której mnie nie ma?
– Jak mogę kontrolować, ale i zrezygnować z tej kontroli w przestrzeni?
– Jak chcę być (nie)widziana w przestrzeni?
– Jak tworzyć przestrzeń w zgodzie ze sobą i z innymi?
W trakcie trzech spotkań będziemy pracować nad uświadomieniem sobie miejsc w ciele, które nas wzmacniają oraz powodują, że jesteśmy słyszane i widziane w różnych przestrzeniach. Wykorzystamy ćwiczenia pracy z ciałem (improwizacja, ruch autentystyczny – czyli podążanie za impulsem i mądrością ciała), oddechem i głosem; będziemy przemieszczać się w różnych przestrzeniach (w budynku, a gdy pozwoli na to pogoda również na zewnątrz) z wykorzystaniem metody site-specific, popracujemy z rekwizytami. Wspólnie wypracujemy bezpieczną przestrzeń wymiany doświadczeń oraz dialogu o różnych sposobach wyrażania siebie.
Laboratorium zakończy się, przygotowanym przez uczestniczki, performatywnym działaniem, otwartym dla publiczności.
Harmonogram:
20.02.2022, g. 16:00–19:00 warsztaty
21.02.2022, g. 9:00–18:00 warsztaty (14:00–15:00 przerwa obiadowa)
22.02.2022, g. 9:00–12:00 warsztaty (12:00-13:00 przerwa obiadowa), 16:00 wyjście do publiczności
Dla kogo?
W laboratorium może uczestniczyć grupa maksymalnie dziesięciu kobiet oraz osób przypisanych do płci żeńskiej przy urodzeniu, bez względu na stopień sprawności i wiek.
Laboratorium jest planowane jako całość, dlatego nie jest możliwa obecność tylko na jego części.
Udział w laboratorium ruchowym jest bezpłatny. Organizatorzy zapewniają obiad i poczęstunek w przerwach.
Zgłoszenia przyjmujemy do 12.02.2022 -> Formularz zgłoszeniowy
O uczestnictwie w laboratorium zadecyduje kolejność zgłoszeń.
Prowadzenie:
Katarzyna Żeglicka (ona/jej) – genderqueer i crip aktywistka, performerka i animatorka kultury; certyfikowana trenerka samoobrony i asertywności dla kobiet i dziewcząt – WenDo; studentka Pedagogiki Teatru w Instytucje Kultury Polskiej w Warszawie. Absolwentka Kursu Choreografii Scenicznej pod kierunkiem Iwony Olszowskiej i Szkoły Liderów Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności. W 2020 r. stypendystka krakowskiego programu „Kultura odporna”. Uczestniczka rezydencji Winter Artist Exchange Ponderosa w Niemczech. Rezydentka programu Rezydencji Artystycznych 2022 r. w CK Zamek w Poznaniu. Swoje kwalifikacje zdobywała, uczestnicząc w warsztatach i laboratoriach w Polsce, Szwecji, Holandii i we Włoszech. Za swoją etiudę „Rezonans kontrastu” otrzymała nagrodę w konkursie Europe Beyond Access. Od 20 lat pracuje z osobami doświadczającymi dyskryminacji i przemocy w Polsce i za granicą, prowadząc warsztaty oraz konsultacje. Współpracuje z instytucjami kultury, uczelniami wyższymi i organizacjami pozarządowymi. Członkini kolektywu Artykuł 6, działającego na rzecz kobiet z niepełnosprawnościami. Autorka audycji „Przestrzeń Krzyku” w Radiu Kapitał.