Warsztaty z szydełkowania to pomysł Kolektywu Analog, który zaczął organizować się w marcu, kiedy na poznański dworzec główny przybyły osoby uchodźcze z Ukrainy. Część z migrujących osób została w Poznaniu na dłużej, być może na stałe, dlatego działania grupy z doraźnej pomocy ewoluowały w długoterminową współpracę na wielu polach: artystycznym, społecznym, aktywistycznym. Członkinie kolektywu to osoby uciekające przed przemocą wojny (Ukraina) i autorytaryzmu (Białoruś), często razem z dziećmi, dlatego kolektyw, oprócz pracy twórczej, bazuje na wzajemnym wsparciu i trosce. Analog, który działa w przestrzeni udostępnionej przez Grupę Stonewall, stał się miejscem, gdzie można się spotkać, poznać, wypić wspólnie kawę czy herbatę, porozmawiać, pobawić się, wymienić się informacjami: gdzie do lekarza, do psycholożki, gdzie są dostępne freeshopy, jakie dokumenty są potrzebne przy składaniu wniosków w urzędach i instytucjach pomocowych. Kolektyw organizuje warsztaty, zbiórki żywności, lekcję języka polskiego, spotkania filmowe, wycieczki. Warsztaty są prowadzone prze Ukrainki, Białorusinki i Polki.

Monika Wińczyk w ten sposób mówi o działaniach grupy:
„Spotykając się na warsztatach z osobami uchodźczymi – głównie kobietami z Ukrainy i Białorusi w analogowej świetlicy – zaobserwowałyśmy, jak wiele z nich potrafi wyszywać, robić na drutach, szyć, tworzyć stroiki, wianki, motać tradycyjne laleczki magiczne – chroniące dom, dbające o zdrowie, o dostatek. Zaczęłyśmy się wymieniać umiejętnościami, które przekazały nam nasze mamy i babcie. Czasem podczas tych zajęć śpiewałyśmy melodie ludowe, stare piosenki. Żenia zaprosiła nas na spotkanie o motankach, Slavka zrobiła warsztaty lepienia rzeźb z plasteliny, Marina przygotowała zajęcia z szydełkowania – robiłyśmy dywaniki z odzyskanych materiałów – starych koszulek, kawałków materiałów, Monika przyniosła sznurek do robienia makramowych kwietników, Marcin zorganizował kurs malarski. Wszystkie te wspólne działania były motywowane potrzebą zbudowania zaufania, tworzenia naszej małej, kolektywnej wspólnoty. Wspólne tworzenie i dzielenie się ze sobą umiejętnościami jest jak powrót do przeszłości, jak szukanie w przeszłości klucza do przetrwania w teraźniejszości”.