sobota, 21 grudnia otwarte 12 — 19
Galeria Miejska Arsenał

Stary Rynek 6, 61-772 Poznań
T. +48 61 852 95 02
E. arsenal@arsenal.art.pl

Godziny otwarcia:

Poniedziałek: nieczynne
Wtorek – Sobota: 12 — 19
Niedziela: 12 — 16

Z cyklu: (R)EWOLUCJE DIZAJNU. Miejskie (między)przestrzenie zabawy i projekty dzieciństwa

Z cyklu: (R)EWOLUCJE DIZAJNU

Miejskie (między)przestrzenie zabawy i projekty dzieciństwa. Krótka opowieść o zwrotach w historii dizajnu placów zabaw

Prezentacja: Maja Brzozowska-Brywczyńska 

24 kwietnia 2013, godz. 18.00, wstęp wolny

Na kartach społeczno-kulturowej biografii miejskich placów/przestrzeni zabaw znaleźć można zarówno zapis wiary w ich uspołeczniającą rolę (dzisiejszy plac zabaw to jutrzejsza republika”, formuła napędzająca działania amerykańskiego ruchu na rzecz budowy placów zabaw z początku XX wieku), jak i przekonanie o ich szkodliwości (przewrotna diagnoza Colina Warda, który w The Child in the City, przełomowej dla studiów nad miejskim dzieciństwem książce z 1978 roku, pisał:  „Upadek środowiska miejskiego jest wprost zależny od ilości <<placów zabaw>>” i miejsca te nazywał gettami). Ta intrygująca rozbieżność wynika z faktu, że mimo swojej pozornej oczywistości – wpisanej w ofertę składających się na typowy zabawowy inwentarz sprzętów – place zabaw są w miejskim krajobrazie przestrzeniami newralgicznymi. Sposoby ich projektowania wykreślają problematyczne pole, w którym przecinają się definicje dzieciństwa i wielorakie strategie lokowania dziecka w sieci społecznych relacji, konkurują ze sobą różnorodne perspektywy myślenia o zabawie oraz zderzają się wyobrażenia na temat roli miejskich przestrzeni publicznych. Jaki jest zatem (możliwy) wynik równania: dzieci + zabawa + miejska przestrzeń, rozwiązywanego z perspektywy dizajnu dla dzieci/dla zabawy/dla miasta?

Maja Brzozowska-Brywczyńska (1979) –  doktor socjologii, adiunkt w Zakładzie Badań Kultury Wizualnej i Materialnej IS UAM. W pracy naukowej przygląda się teoretycznym podstawom i praktycznym możliwościom partycypacji dzieci w życiu społecznym, sporo uwagi poświęcając przy tym sposobom definiowania dzieciństwa za pośrednictwem architektury i dizajnu miejsc dziecięcych w przestrzeni miasta. Jest mamą, w wolnych chwilach tłumaczy książki i szydełkuje w miejscach publicznych.

Kuratorka cyklu: Magdalena Popławska

Aldo van Eyck, Dijkstraat 1954, przed i po