sobota, 14 grudnia otwarte 12 — 19
Galeria Miejska Arsenał

Stary Rynek 6, 61-772 Poznań
T. +48 61 852 95 02
E. arsenal@arsenal.art.pl

Godziny otwarcia:

Poniedziałek: nieczynne
Wtorek – Sobota: 12 — 19
Niedziela: 12 — 16

z cyklu: (r)ewolucje dizajnu, Dlaczego dizajn powinien poszukiwać powiązania z naturą?
Z cyklu: (R)EWOLUCJE DIZAJNU
Cradle to Cradle / Od kołyski do kołyski, czyli dlaczego współczesny dizajn powinien poszukiwać powiązania z naturą26.02.2013 (wtorek), godz. 18.00, wstęp wolny Prowadzenie: Łukasz Nowacki - futurysta, pionier i nauczyciel permakultury, założyciel Fundacji TRANSFORMACJAProjektowanie „od kołyski do kołyski” (ang. cradle to cradle design, zwrot ukuty przez Waltera R. Stahel'a w latach 70.) zwane również C2C, dizajnem „od kolebki do kolebki” lub projektowaniem regeneracyjnym, jest biomimetycznym podejściem do projektowania. Podstawą jest postrzeganie materiałów jako składników pokarmowych krążących w zdrowych, bezpiecznych organizmach-ekosystemach. Jest to holistyczne podejście do procesu projektowania, mające na celu stworzenie systemów, które są nie tylko skuteczne, ale również wolne od odpadów. Model C2C nie ogranicza się do projektowania i produkcji przemysłowej. Może być stosowany do wielu aspektów ludzkiej cywilizacji, takich jak środowiska miejskie, budynki, produkcja żywności, ekonomia i systemy społeczne.

W modelu C2C wszystkie materiały stosowane w procesach przemysłowych lub handlowych, takie jak metale, włókna, barwniki, należą do jednej z dwóch kategorii: substancje odżywcze "techniczne" lub "biologiczne". Składniki techniczne są ograniczone do nietoksycznych, nieszkodliwych materiałów syntetycznych, które mogą być używane w ciągłym cyklu bez utraty jakości. W ten sposób materiały te mogą być stosowane w obiegu zamkniętym, zamiast być poddawane procesowi downcyclingu – przemiany do produktów o niższej wartości jakościowej, gdzie ostatecznie stają się odpadem. Biologiczne z kolei składniki są materiałami organicznymi, które ostatecznie mogą trafić do otoczenia i rozłożyć się w glebie, dostarczając żywności dla mikroskopijnych form życia.

Łukasz Nowacki – futurysta i ekologiczny projektant. Założyciel Fundacji TRANSFORMACJA, pionier i nauczyciel permakultury, konstruktor kopuł geodezyjnych oraz solarnych biohabitatów. Specjalizuje się w ekohydrologii i biotechnologii ekosystemowej. Zafascynowany ideą autonomicznych osad i projektowaniem funkcjonalnych biosystemów. Propagator i badacz „żyjących maszyn”, alternatywnych źródeł energii, archilogii oraz budownictwa bioklimatycznego. Ponadto zainteresowany koncepcją biomimikry oraz teorią systemów. Jego inspiracją są dokonania takich mistrzów jak: Buckminster Fuller, John Todd, Jack Fresco, James Lovelock, Bill Mollison, Fritjof Capra oraz prace New Alchemy Institute.

Kuratorka cyklu: Magdalena Popławska

Oprawa graficzna: Krzysztof Ignasiak (bękarty)

[gallery link="file" columns="1" include="7613, 7612"]