Z cyklu: Medialne transpozycje
dr Marta Kosińska, Film jako komunikacja: Hollis Frampton
13.12.2011, godz. 18.00

Hollis Frampton traktował medium filmowe śmiertelnie poważnie. Z okrutną szczerością traktował odbiorców swoich prac, którzy przyznawali, że nic nie rozumieją z jego sztuki. Bezlitosna postawa Framptona wynikała z... przyjętego przez niego idiomu traktowania sztuki absolutnie serio. Wszystko być może zaczęło się w 1960 roku, kiedy Frampton przybywa do Minneapolis na retrospektywną wystawę fotografii Edwarda Westona. Postanawia zostać w mieście dodatkowy dzień i rezygnuje z wcześniej zarezerwowanego lotu. Samolot, do którego nie wsiada rozbija się nad Staten Island, a jedynym pasażerem, któremu udaje się przeżyć jest dziesięcioletni chłopiec wyrzucony na ulice Brooklynu. Po tym zdarzeniu Frampton przyzna, że do końca nigdy nie był pewien, czy Weston chciał go zabić, czy też ocalić mu życie. Podobną niepewność utrzyma jego sztuka, zarówno w odniesieniu do fotografii, jak i do filmu.

wstęp wolny

koordynacja: Anna Czaban
anna.czaban@arsenal.art.pl