Prowadzący, w ramach warsztatów, odnoszą się do paradygmatu sztuki w interesie publicznym. Jej przedmiotem staje się bowiem to, co przemilczane, ukryte, co zostało wykluczone z oficjalnego dyskursu, a co stanowi podstawę dla procesu demokratyzacji miasta. Jak zaznacza Krzysztof Wodiczko, miasto stanowi przestrzeń walki o równe prawa, jest ono zarówno sceną, jak i stawką w demokracji, przy czym „aby usprawnić się demokratycznie, miasto musi patrzeć na siebie z punktu widzenia swoich dolegliwości”. To właśnie artystyczna działalność Wodiczki staje się w ramach proponowanych spotkań punktem wyjścia dla wyartykułowania różnorodności publicznej przestrzeni oraz potrzeby równoprawnego traktowania mieszkańców.

Poprzez działania warsztatowe chcemy między innymi podjąć dyskusję nad naszym stosunkiem do imigrantów, emigrantów oraz uchodźców, by zdekonspirować język nienawiści na rzecz tworzenia przestrzeni wzajemnego szacunku. Odniesienie się do artystycznych narzędzi stanowi w tym wypadku szansę na przełamanie alienacji, publiczne wyrażenie niezgody, oddanie głosu marginalizowanym osobom, które stają się pierwszoplanowymi aktorami i aktorkami na miejskiej scenie.

Prowadzenie: Joanna Pankau, Bartlomiej Kalinowski

Informacje / zapisy: roman.romanowski@arsenal.art.pl