Rafał Jakubowicz w pracy Bauhaus użył typografii, jaką zastosował Franz Ehrlich w napisie wmontowanym w bramę wejściową KZ Buchenwald „Jedem das Seine” („Każdemu, co mu się należy”). Franz Ehrlich, w latach 1927-1930 uczeń Bauhausu, aresztowany w 1935 roku jako komunista, był więźniem Buchenwaldu w latach 1937-1939. Gdy odzyskał wolność, nadal pracował dla nazistów nad rozbudową obozu, projektując m.in. baraki dla więźniów. A po wojnie był prominentnym architektem NRD i współpracownikiem Stasi. Praca Jakubowicza Bauhaus przygotowana została na wystawę Common Affairs w Deutsche Bank KunstHalle w Berlinie w 2016 roku (Ehrlich był zaangażowany w odbudowę wcześniejszej siedziby Deutsche Banku, przyległej do DB KunstHalle). Gest artysty pociągnął za sobą konieczność negocjowania z bankiem umieszczonego pod pracą podpisu. Ostatecznie przygotowany przez artystę oraz kuratorów wystawy (Julię Kurz i Stanisława Welbela) podpis stał się częścią pracy (jako tzw. „artist statement”), zaś bank opatrzył obiekt własnym, oficjalnym podpisem, prezentującym odpowiednio wygładzoną historię niemieckiego architekta.
Rafał Jakubowicz - urodzony w 1974 roku w Poznaniu malarz, twórca filmów wideo i instalacji, krytyk sztuki. Ukończył tutejszą Akademię Sztuk Pięknych – Wydział Edukacji Artystycznej (1999) oraz Wydział Malarstwa, Grafiki i Rzeźby (2000). Od 2005 roku członek AICA. Zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, gdzie na Wydziale Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa prowadzi Pracownię Sztuki w Przestrzeni Społecznej. W 2002 roku współzakładał grupę artystyczną Wunderteam. W 2007 roku był nominowany do Nagrody Fundacji Deutsche Banku "Spojrzenia". W swojej pracy artystycznej posługuje się różnymi mediami. Wystawia w galeriach i realizuje projekty w przestrzeni publicznej. Porusza problem szeroko rozumianej pamięci; zachowywania, wypierania, trwania i zanikania śladów rzeczywistości historycznej i wizualnej. Najbardziej znaną pracą Jakubowicza jest realizacja Arbeitsdisziplin: wideo, na którym umundurowany strażnik spaceruje za siatką z drutu ustawioną przed olbrzymią fabryką z logo Volkswagena; lightbox z widokiem samej fabryki wyłaniającej się zza drutu kolczastego oraz kartki pocztowe prezentujące ten sam motyw. Nawiązując do niechlubnej roli Volkswagena w czasach faszystowskich Niemiec przedstawia opresyjne oblicze miejsca, mówi o mechanizmach władzy, które przenikają rzeczywistość i warunkują nasze codzienne funkcjonowanie. Trwają przechowywane w społecznej podświadomości czekając na możliwość ujawnienia w warunkach ekstremalnych.
