Praca wideo ma formę krótkiego filmu z jednym bohaterem, który znajduje się w jego centrum. Wizualna opowieść ma charakter groteskowy, prześmiewczy, ale i jednocześnie gorzki w swej wymowie. Odwołuje się do obserwacji zarówno życia, jak i sztuki oraz tego, co dzieje się na ich przecięciu. Mówi o kondycji współczesnego człowieka, a zwłaszcza artysty. Jest jednocześnie karykaturą, żartem i smutną refleksją. Tytuł wideo Dobry artysta to martwy artysta odnosi się do sloganu powtarzanego przez organizatorów wystaw, kuratorów, którzy w ten sposób dają do zrozumienia, że łatwiej się robi wystawy nieżyjących artystów. Głowa manekina pojawiająca się w filmie stanowi alter ego autora, który  nabył ją od właściciela sklepu z czapkami w Rudzie Śląskiej. Knaflewski wspominał: „Nadałem jej imię Gustaw, a następnie zabrałem do Poznania i tak już żyjemy pod wspólnym dachem ponad dziesięć lat. W moim filmie martwy artysta przeciąga mnie na swoją stronę do tego stopnia, że rysy mojej twarzy upodobniają się do wizerunku przedwojennego aktora. Dźwięk do filmu nagrałem, używając instrumentu zwanego trumną elektryczną – ten obiekt również odgrywa w filmie symboliczną rolę”.

Leszek Knaflewski –  artysta sztuk wizualnych i wybitny pedagog. Urodził się i mieszkał w Poznaniu. Tworzył instalacje, obiekty, fotografie, rysunki, prace wideo i audioperformansy. Od lat 90. jego twórczość sytuowała się na pograniczu sztuk wizualnych i muzyki. Budował obiekty-instrumenty, takie jak np. „Trumna elektryczna”, na których grał i z których tworzył akustyczne instalacje przestrzenne. W latach 1980-1985 studiował w PWSSP (potem ASP, dziś Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu, gdzie uzyskał dyplom z malarstwa. Współtworzył grupę Koło Klipsa, której był członkiem w latach 1983-1990 i współautorem wszystkich jej publicznych prezentacji. Współpracował z wieloma formacjami muzycznymi: Rasa, Sten, Socrealism, Art Sound Project, Drum Machina, Kot. Od 1990 roku zajmował się pracą dydaktyczną. Był profesorem na Wydziale Komunikacji Multimedialnej (kierunek Intermedia) Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu oraz na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego. Jego wychowankami są tacy artyści, jak m.in.: Wojciech Bąkowski, Piotr Bosacki i Konrad Smoleński.
Artysta wystawiał w Polsce i za granicą.
Zmarł w 2014 roku.