Praca, ofiarowana Galerii Miejskiej Arsenał przez artystkę, powstała na przełomie 2017 i 2018 roku i prezentowana była na licznych wystawach. Trwające 20 minut 3-kanałowe wideo prezentowane jest w wersji zapętlonej.

Czarno-białe obrazy łączy apokaliptyczna atmosfera zbliżającego się końca. Niepokojąca muzyka Patryka Lichoty pogłębia odczucie zagrożenia. Uroda i złowróżbność poszczególnych kadrów działa wręcz hipnotycznie na widza. Wśród zarejestrowanych sekwencji pojawiają się sceny nagrane w Poznaniu.

Izabella Gustowska – od urodzenia związana z Poznaniem, ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych (dziś Uniwersytet Artystyczny). Po dyplomie rozpoczęła pracę dydaktyczną na macierzystej uczelni, gdzie m.in. pełniła funkcję kierowniczki IV Pracowni Rysunku, następnie Pracowni Działań Multimedialnych, a później Pracowni Działań Performatywnych i Filmowych. Począwszy od roku 1979 dyplomy w jej pracowni obroniło blisko 100 studentów, z których wielu to dziś wybitni i uznani w Polsce i na świecie artyści a także cenieni pedagodzy nie tylko polskich uczelni oraz kuratorzy.

W latach 1979-91 prowadziła, a od 1991 do 1994 współprowadziła Galerię ON w Poznaniu.

Realizuje prace w obszarze rożnych mediów (obiekty malarskie, grafika, fotografia, instalacje wideo, wideoperformans, film). W roku1984 w Eighth British International Print Biennale w Bradford otrzymała nagrodę Birgit Skiold Memorial Prize za innowacyjność w grafice. Brała udział w 17 i 19 Bienal de São Paulo (1983 i 1987), The Sixth Triennale – India, New Dellhi (1986) . W 1988 roku reprezentowała Polskę na XLIII Esposizione Internazionale d’Arte. La Biennale di Venezia w Wenecji. xxxRok później w pracowniach graficznych Uniwersytetu Alberty w Edmonton realizuje wielkoformatowe prace Secret I, II, III. W 1994 odbyła się jej wystawa indywidualna w Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu pt. Sny, a w 1997 Płynąc raz jeszcze.

Jej prace znajdują się w znaczących muzeach w kraju i za granicą, n.p. w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, Museum of Modern Art w Nowym Jorku czy w prywatnej kolekcji Grażyny Kulczyk skoncentrowanej na sztuce Środkowo-Wschodniej Europy w Muzeum Susch w Szwajcarii.