Cykl Zoe-therapy (Zoe-terapia) powstawał w latach 2015-17. Po raz pierwszy pokazywany był w ramach Project Room w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie w 2015 roku, a 2 lata później w Rodriguez Gallery, w Poznaniu. Prace ukazują nieustanny proces rozkładu, któremu poddawane są dzieła europejskiej cywilizacji, jak i portrety wielkich myślicieli. Artystka wykorzystuje kolonie mikroorganizmów, grzybów i bakterii, które porastają wizerunki zapożyczone z Historii filozofii Władysława Tatarkiewicza. W zamierzeniu autorki działanie to stanowi sprzeciw wobec antropocentrycznego postrzegania świata.

Diana Lelonek, artystka i aktywistka. W 2014 r. ukończyła fotografię na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, a w 2019 r. interdyscyplinarne studia doktoranckie na tej samej uczelni. Brała udział w wymianie studenckiej z Shanghai Normal University. Jest członkinią międzynarodowego ruchu Strajk dla Ziemi (Earth Strike), którego celem jest przekonanie państw i korporacji do „podjęcia zdecydowanych działań na rzecz ograniczenia antropogenicznych emisji gazów cieplarnianych oraz zaprzestania niszczenia dzikiej przyrody”. W ramach działalności grupy m.in. organizuje protesty. W 2018 r. wzięła udział w pierwszym w Polsce Obozie dla Klimatu. Redakcja tygodnika „Polityka” nagrodziła ją Paszportem w kategorii sztuki wizualne. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych projektów Lelonek jest powołany w 2016 r. Instytut dla Żywych Rzeczy (Center for Living Things), będący jej projektem doktorskim. Artystka kolekcjonuje i prezentuje w nim „śmieciorośliny” – obiekty znalezione na pograniczu kultury i natury, np. na dzikich wysypiskach, przeniesione następnie do galerii w charakterze obiektów ready-mades.